ஞாயிறு, 29 ஜூன், 2014

இன்று ஒரு பெருத்த மழைநாள்.....



இன்று ஒரு பெருத்த மழைநாள்.....
விழித்துக் கொண்டிருந்த ஏரியை
விலைக்கு வாங்கி
அடிவானம் தோண்டி
வானம் பார்த்த கட்டிடம்
கால்கள் உடைந்து
கண நேரத்தில்
கரைந்து விழுந்தது....
ஏரியின் கண்ணீரும் பெருங்கோபமும்
இடியும் மின்னலுமென
பெய்த மழையில்
கட்டடம் மூடிய தன்
கண்களின் நீரை கசியவிட்டு
உள்ளிருப்போரை அழவிட்டது...
கரையிலிருக்கும் கடமை மறந்த
கட்சிக் காரர்களும்
கல்லா நிறைக்கும் கயவனும்
துணை போகும் அதிகாரியும்
அழப்போவதில்லை
இனி எப்போதும்...
ஆயிரம் கோடிகள் பெற்று கொடுத்த
அனுமதிப்பத்திரத்திற்கு இருக்கும்
குற்றவுணர்ச்சி இவர்களுக்கு
இருக்கப் போவதில்லை...
மக்கள் வரிப்பணத்தில்
அரசு கொடுக்கும்
இரண்டு லட்சத்தில்
இவர்கள் கரைந்து போய்விடுவார்கள்...
அழும் ஏரிகளுக்கும்
அழும் ஏழைகளுக்கும்
என்றும் பெருத்த மழைதான்
இடியுமின்னலும் சேர்ந்த.......

வியாழன், 26 ஜூன், 2014

அசரீரியின் குரல் ஒன்று...

எங்கோ ஒருநாள்...
அமர்ந்திருக்கும் அலுவலகத்திலோ
ஊர்ந்து போகும் நகரப்பேரூந்திலோ
அசதியில் கண்ணயரும்போது
அசரீரியின் குரல் ஒன்று
கேட்டு ம்ம் என்ற முனங்கலோடு
எழுந்து செவி திருகிய போதும்
கேட்கும் குரல் 
அப்பா வுடையதோ
அம்மா வுடையதோ
அன்புக்குரிய வருடையதோ
ஆகிப்போனால்
அகம் மகிழ்ந்து போகிறது..
எழுதி முடித்து
அயர்ந்த போது
அம்மாவின் குரல் கேட்கிறது...

புதன், 25 ஜூன், 2014

மூத்திர அரசியல்...

சுண்ணாம்புக் கலவையில்
வெள்ளைப் பூச்சு கண்டிருக்கும்
புதுச் சுவரில்
மூத்திரத்தால் பெயர் எழுதியவனுக்கு
வயக்காட்டில் அப்பன்
வரப்பு வெட்டியது
ஞாபகம் வந்திருக்க வேண்டும்..
நண்பர்களை அழைத்து
சுவரின் அருகாமையில்
பசுமை படர்த்தியிருக்கும் புல்லில்
அதே மூத்திரத்தால்
வரப்பு வைத்தான்...
மூவரில் எவர் மூத்திரத்திற்கு
ஆற்றல் அதிகமென சோதித்து
பார்க்கும் நேரம்
இந்த சிறுவனுக்கு
எந்த அரசியலும் தெரிந்திருக்கவில்லை.....

செவ்வாய், 24 ஜூன், 2014

கனவு எனப்படுவது...

இறந்து போன நாட்களும்
இன்றைய பொழுதுகளும்
நாளைய பொழுதுகளும்
சில நண்பர்களும்
சில பெண்களும்
எவ்வித முரணுமில்லாமல்
ஒரு கதைக்கான கோர்வையுடன்
கடந்து செல்வதுதான்
கனவு எனப்படுவது...

வெள்ளி, 20 ஜூன், 2014

நிலவில் நீர்..

காணாமல் போன
கதிரவனை நிலவொளியில்
தேடிக் கொண்டிருந்தன
நட்சத்திரங்கள்...
வெண்மேகத் திரள்கள்
உள்வாங்கிய நிலவொளியோடு
வானிலிருந்து பூமிக்கு
தொடர் படிக்கட்டுகளாக மாறியிருந்தன
தண்ணீர் போத்தலோடு
நடையிலிருந்தவன்
படியேறி நீரெடுக்க போனான்
நிலவுக்கு...

வியாழன், 19 ஜூன், 2014

நீச்சல்போடும் நினைவுகள்..

நினைவுகள்
நீச்சல் போடும் நித்திரையில்
கண்கள் பொங்க
பார்த்து ரசித்த முழு நிலவை
மீண்டும் பார்ப்பது போலொரு பரவசம்...

சிரித்திருக்கும் நட்சத்திரங்கள்
நிலவைப் பிரிந்து
எனைத் தொற்றிக் கொண்டதுபோன்ற
பெரு நிகழ்வு..

விந்தை நிகழ்ந்த போதும்
சிந்தை கலங்காமல்
ஒவ்வொன்றாகத் தொட்டுப்பார்த்து
புது உணர்சிகளை
புரிந்து கொண்ட வேளையது..

இருளின் ஒளியை 
இருளில்தானே ரசித்து
இளைப்பாற முடியுமென
கண்திறவாது
களிப்பிலிருந்தேன்...

சனி, 14 ஜூன், 2014

அறிமுகத்தில் அவள்களும் அவன்களும்

மெக்காலே கல்வி முறையில் 
அறிவியல் என்றும் வரலாறு என்றும் 
எழுதப்பட்ட புனைவுகளின் 
தொகுப்புகளைக் கடந்து 
எனது வாசிப்புக்கு 
வாழ்வியல் புனைக்கதைகளையும் 
உண்மைக் கதைகளையும் 
அறிமுகப்படுத்திய அவள்களும்...

எங்களின் முதல் ரயில் பயணத்தில் 
பொன்னியின் செல்வன் வழி 
கல்கியை புதியதாகவும் 
விகடனை வேறு கோணத்திலும் 
வரும் நாட்களில் சுஜாதாவையும் 
சிறு குறு நாவல்களையும் 
அறிமுகப்படுத்தி விட்டு 
இன்றும் இணையத்தின் வாயில்களை 
பகிர்ந்து கொள்ளும் அவனும்...

இந்திய ஆங்கில நாவல்களையும்
கவிதைகளையும் கதைகளையும்
என் பசியாற கொடுத்த 
இவனுமென.....
அவள்களும், இவன்களும்
என்றென்றும் நிறைந்து கிடக்கின்றனர் 
கண்மூடிக் கனவிலிருக்கும்
பொழுதுகளில்........

புதன், 11 ஜூன், 2014

புரட்டாசித் திங்கள்... ---- சிறுகதை

              
                     புரட்டாசி மாதத்தின் முதல் திங்கள் கிழமையின் காலை நேரம், சோம்பல் முறித்து கண் விழித்த சிவராவின் மூளையை ஏதோ நினைவுகள் குடைந்து வேறு சிந்தனைக்குள் புதைத்தது. சிவரா தான் பிறந்து வளர்ந்த கிராமத்திலிருந்து சென்னைக்கு வேலை செய்ய பயணப்பட்டு ஏழு ஆண்டுகளை கடந்து விட்டது.
                    இப்போது இவன் விழித்ததும் நினைவுகள் இவனை அழைத்துச் சென்றதும் அதே கிராமத்துக்குத் தான், இதே திங்களுடன் சேர்த்து மூன்று நாட்கள் நடைபெறும் ஊர்க்கோவில் திருவிழா இந்த வருடமும் நடைபெறாமல் போனதன் ஏக்கமே அவன் நினைவுகளுக்கு காரணம்.
இந்த மூன்று தினங்களும் உறவுகளுடனும், நண்பர்களுடனும் இவன் கொண்டாடி மகிழ்ந்த அந்த நாட்கள் திரும்பவும் வராதா என்ற ஏக்கம் வெகுவாக பாதித்திருந்தது.மனது திருவிழா நாளில் உழன்று போனதால், விரித்த பாயை சுருட்ட மனமில்லாமல் நினைவுகளின் பாதையிலேயே நடை போட்டான்.
                   அந்தி சாயும் அழகான திங்கள் மாலை, கதிரவனின் சிகப்புக் கதிர்கள் வீட்டின் ஒட்டுக் கண்ணாடி வழியே சிறிது வெளிச்சத்தை தூவியிருந்தது, வெளிச்சத்தில் உலாவிக்கொண்டிருக்கும் தூசிகளின் பாதைகளை தன் விரலால் விலக்கி விட்டுக் கொண்டே அம்மாவிடம் ஐந்து ரூபாய்க்காக அடம் பிடித்துக் கொண்டிருந்தான்.
                   "ரூவால்லாம் ராத்திரி ஒங்கப்பா வந்து தருவாரு, பேசாம காப்பிய குடிச்சிட்டு கிட" ன்னு அம்மா அதட்டி விட்டு சமையல் வேலையை தொடர்ந்தாள். கோபம் வந்தால் எப்பவும் போல பேசாம வீட்ட விட்டு வெளிநடப்பு செஞ்சான் சிவரா.
                    வீட்டுக்கு வெளியில வரவும் " ஏ என்ன சிவரா பள்ளிகூடத்துக்கு லீவுட்டுட்டான்ங்க போல இனிம மூணு நாளைக்கு உன்னைய கையில புடிக்க முடியதடே" மாரி அண்ணன் சொன்னதுக்கும் பதில் ஏதும் இல்லாமலே வீட்டைக் கடந்து போனான்.
                    திருவிழாவுக்கு வரும் விருந்தினரை கவனிக்க சமையலுக்கான மளிகை சாமான் வாங்க முருகண்ணன் கடையில நல்ல கூட்டம் இருந்தது. கடைக்கு எதிர்பக்கமா இருக்க நல்லம்ம பாட்டி வீட்டு வாசல்ல கீழயிருந்து மேலனிக்கி படர்ந்து நிக்கிற கொடி மரத்தில் விழும் சூரிய ஒளியை வெறுமையோட பார்த்தபடியே நகர்ந்தான்.
                   இவனது குடும்பம் வசிக்கும் தெருவின் முனையில் இருக்கும் புளியமரத் தோப்பில், திருவிழாவிற்காக வந்திருந்த கொடராட்டினத்தில் சிறுவர்கள் உற்சாகக் களிப்பில் வட்டமடித்தனர், அருகிலேயே சிறுவர்களுக்கு அவர்கள் பழகிய இடங்களையே வேறு கோணத்தில் காட்டும் உயரமான தொட்டில் ராட்டினம் அப்போதுதான் ஆட்டத்திற்கு தயாராகிக் கொண்டிருந்ததன் இடையே உரக்க ஒலிக்கும் அம்மன் பாடல்கள் இவனது செவிகளைத் திருகின.
                    வாகனங்கள் இறைந்து கிடக்கும் அம்மன் கோவில் மைதானம் இன்று பந்தலிட்டு வாழைமரத் தோரணங்களால் அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்தது. புழுதியையும் வெக்கையையும் விரட்ட மண் தரையில் தண்ணீர் தெளித்து மைதானம் இரவுத் திருவிழாவுக்கு தயார் செய்யப் பட்டிருந்தது.
சாலையோரம் தேநீர் விடுதிகள் இன்று முதல் மூன்று நாட்களுக்கான மிட்டாய் கடைகளாக மாறியிருந்தன.
                   வழக்கமான இடங்களின் அடையாளங்கள் சிறிது மாற்றம் கண்டதாலோ என்னவோ, இவனை அறியாமல் கடந்த வருடத் திருவிழா நாட்கள் நினைவில் வந்து போனது.
                   தினசரி நாட்களில் இவனும் நண்பர்களும் சேர்ந்து பழகிக் கிடக்கும் இடம் வந்தது, நண்பன் சுடலை இவனுக்கு முன்பே வந்து அமர்ந்திருந்தான், நண்பர்கள் ஏழு பேரும் வந்தவுடன் கோவில் கொடை பற்றியும் அதைக் கொண்டாடுவதையும் சிலாகித்து பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
இரவு திருவிழா நேரம் நெருங்கி வந்தபோது சோறு சாப்பிட்டு விட்டு 10 மணிக்கெல்லாம் திரும்பவும் கூடுவதாக உத்தேசம்.
                 முதல் நாள் இரவில் பொதுவாக மக்கள் கூட்டம் இரண்டாம் நாளை விட குறைவாக இருக்கும். இதனால் கரகாட்டமும் வெகு விரைவிலேயே முடிவுக்கு வந்துவிடும்.
                கோவில் திருவிழா என்றால் செவ்வாய் கிழமை காலை உணவு இட்லியாகத்தான் இருக்கும். ஏனைய நாள் இரவு உணவுகளை பார்க்கும் போது திருவிழா நாளில் பச்சை வாழை இலையில் பரிமாறப்படும் உணவில் கூட்டுப் பொறியல், அப்பளம், சாம்பார், ரசம் என்று ஒரே நேரத்தில் நாவிற்கு உருசி கொடுக்கும்.
                இரண்டாம் நாள் சாயுங்காலத்தில் அம்மன் சிலை செவ்வந்திப்பூகள், எலுமிச்சம்பழம் மாலையில் அலங்கரிக்கப்பட்டு தங்கப்பட்டுகள் அடுக்கப்பட்ட சப்பரத்தில் ஊர் வீதியில் பவனி வரும். சப்பர பவனிக்கு முன்னர் ஊர் மக்கள் வீட்டின் முன் மஞ்சள் நீர் தெளித்து, வண்ணக் கோலங்கள் வரைந்து ஒரு தெய்வீகத்தை அழைத்து வந்திருப்பார்கள்.
              ஆடி அசைந்து வரும் சப்பரம் சிவராவின் வீட்டின் முன் வந்ததும், அவனது அப்பாவும் அம்மாவும் சேர்ந்து கையிலிருக்கும் தாம்பூலத்தை பூசை செய்பவரிடம் கொடுப்பார்கள். தாம்பூலத்தில் கண் திறக்காத தேங்காய், வாழை பழம், வெத்தலை பாக்கு, பத்தி, சூடம் என பூசைக்குரிய பொருட்கள் வைக்கப்பட்டிருக்கும்.
              சப்பரத்தை நேர்த்தியோடு நகர்த்திச் செல்ல முன்னாலும் பின்னாலும் சிறாரும் பெரியோரும் மூங்கில் கம்பின் இணைப்பு கொண்டு இழுத்துச் செல்வார்கள்.
             நேற்று கிடைக்காத ஐந்து ரூபாய்க்கு வருந்தியவனுக்கு. இன்று இருபது ரூபாய் அப்பா கொடுத்ததில் ஏகத்துக்கும் மகிழ்ந்து போயிருந்தான்.
இரண்டாம் நாள் இரவு, மைதானம் காணாமல் போய்விட்டதோ என்று கூட தோன்றும் புதிதாய் பார்ப்போருக்கு, மக்கள் கூட்டம் வெகுவாய் பரவியிருந்தது.
             கரகாட்டகாரியின் மீதுள்ள சபலம் பெருசுகளை திறந்த பொக்கை வாயும்,புதிய வேட்டி சகிதம்  அசைய விடாமல் வைத்திருக்கும். அதே நேரம் இளசுகளில் பெண்களும் ஆண்களும் மைதானத்தின் ஓரமுள்ள கிணற்றின் இருபுறமும் பெண்கள் அமர்ந்தும் ஆண்கள் நின்று கொண்டும் பலூனை பறக்க விட்டு, பார்வைக் காதலில் வழிவது கூச்சமின்றி அரங்கேறும். அது எப்படியோ எந்த திட்டமிடலுமில்லாமல் இந்த நிகழ்வுகள் அதன் போக்கில் நிகழ்ந்து விடுகின்றன.
              பெருவாரியான இளசுகள் கரகாட்டத்தில் செவி சாய்த்துக் கொண்டே மனதை தொலைக்க மனம் தேடிக்கொண்டே நகர்ந்து கொண்டு இருப்பார்கள்.
"ஏல சுடலை உன் ஆளப் பாத்தியாடே" சிவரா கேட்கும் போது,
சுடலை சொல்வான் " அவள அப்பன்காரன் வீட்டுக்குள்ள பூட்டி வச்சிருக்காம்ல"
"சரிடே விடு நாளைக்கு மதியக் கொடைக்கு வருவால்லா அப்போ பாத்துக்கலாம்" இது சிவரா.

               பின் நள்ளிரவில் பெண்கள் நேர்த்திக்கடனுக்காக செய்த மாவிளக்கு, முளைப்பாரியை வீட்டிலிருந்து மேளதாளம், வாணவேடிக்கைகளுடன் கோவிலுக்கு அழைத்து வருவார்கள்.      இந்த இருள் சூழ் இரவில் விளக்கின் மஞ்சள் ஒளியில் மனம் விரும்பும் அவளை பார்க்கும் போது சிவரா நிற்கும் இடத்தில தேங்கித்தான் போனான்.
               புதன் கிழமை மூன்றாம் நாள், வீட்டில் ஆட்டுக் கறி சமைத்து புசித்த பின் மதிய வேளை கடைசி நாள் திருவிழா நடைபெறும். பகல் திருவிழா என்பதனால் அதிகமான பொருள் விற்பன்னர்கள் வரிசையில் இடம் பிடித்திருப்பார்கள். ஒருபுறம் கரகாட்டம் உச்சத்தில் இருக்கும் அதே நேரம், அம்மன் சன்னதி முன் முளைப்பாரி எடுத்த பெண்கள் குலவை சத்தத்துடன் கும்மிப்பாட்டு படித்து, மேளதாளம் மற்றும் இளசுகளின் ஆர்ப்பாட்டத்தோடு ஊரின் பெரிய குளத்திற்கு எடுத்துச் சென்று முளைப்பாரி கழுவும் நேர்த்திக்கடன் நிவர்த்தி செய்யப்படும். பெண்கள் சூடியிருக்கும் மல்லிகை மலர்களோடு முளைப்பாரி பூவையும் சூடியிருப்பது அவர்களை மேலும் அழகுறக் காட்டும்.
                திருவிழா முடிந்து மக்கள் வீடு திரும்பும் நேரம் ஒவ்வொரு வருடமும் நடைபெறும் சின்ன கலவரம் இந்த வருடம் எதிர் பார்க்கா விதம் பெரிதாகிப்போகிறது.    இன்றைய இந்தக் கலவரத்தால் வரும் வருடங்களில் திருவிழா நடைபெறாமல் போய்விடும் என்று யாரும் நினைத்திருக்க மாட்டார்கள்.
                நினைவுகளால் கலங்கிப்போன இந்த திங்களில் படுக்கையிலிருந்து எழ மனமின்றி தயக்கத்துடன் பணிக்குச் செல்ல தயாரான சிவரா, வெறுமையுடன் தனது இருசக்கர வாகனத்தை மிதித்து வசிக்கும் வீட்டிலிருந்து வெளியேறினான். இமை திறந்த கண்களில் ஏதோ நம்பிக்கை மட்டும் கலைந்து போகவில்லை இவனுக்கு..

ஞாயிறு, 8 ஜூன், 2014

நண்பன் ராமசாமிக்கும் அவர் மனையாளுக்கும் திருமண வாழ்த்துக்கள்...

நண்பன் ராமசாமியின் திருமணத்திற்கு நண்பர்கள் சார்பாக வாழ்த்துகிறோம்...












நட்பு பூக்கொண்டு நன்வாழ்த்து
மொழிய வந்தோம்
யாழின் இசையெல்லாம்
இசைந்து வரும் இன்னாளில்...

வானின் மேகங்களை குளிர்த்து
மழையாக்கும் பொதிகைமலைத் தென்றலது
மகிழ்வு கொடுக்கும் வாழ்கைக்கு
விண்மீன்கள் எல்லாம்
விழித்திருக்கும்
வாழ்வின் கனவுகளை
வெளிச்சமாக்கும் காரணமறிந்து...

வாழ்வின் யதார்த்தம் உணர்ந்து
இன்பங்கள் செழித்து
மேகத்துளிகளும் இளவெயிலும்
ஒருசேர நிகழ்த்தும்
வானவில் வருணம் போல்
வாழ்வை
வருணங்கள் கொண்டு
அள்ளியணைத்துக் கொள்ளுங்கள்..
---------------------------------------------------------------------

என்றென்றும் வாழ்த்துக்களுடன்.....

நலம் விரும்பும் நண்பர்கள்

வியாழன், 5 ஜூன், 2014

புத்தகமும் தொலைக்காட்சியும்...

நெடு நாட்களுக்குப் பின்
மத்திய அறையில்
அமர்ந்து
புத்தகம் வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்..
வரும் சிரிப்பை
இறந்து போன
தொலைக்காட்சியின் மீது
சிதறவிட்டு விட்டு.....

எடுத்து வைத்து
படித்த புத்தகத்தோடு நானும்
கைபேசியுடன் அவனும்...

என்னத்த இருக்கு
இந்த புத்தகத்துலயும்
கைபேசியிலுமென
திட்டத் தொடங்கினாள்
என் அம்மா....

சலங்கை யோசை..!

கால் சலங்கையில்
கவி எழுதும்
கன்னியே..
உன் எண்ணம்
என்னவோ!!
எண்ணமாக நானிருந்தால்
திண்ணமான
என் னுதட்டில்
சன்னமாக
முத்தமிட்டு செல்லாயோ..!

ஞாயிறு, 1 ஜூன், 2014

பாலைவனமாகும் உலகு..

காடுகளும் கழனிகளும்
அற்றுப் போயிருந்தன..
காற்றும் வீச மறுத்தது
மரங்கள் மரித்துப் போனதால்...

வயல் வெளிக்கு
ஒரு மணம்...

வாழை மரத் தோட்டத்திற்கு
ஒரு மணம்..

மலைகளுக்கு
ஒரு மணம்..

மழை சிந்திய மண்ணுக்கு
ஒரு மணம்..

மணங்களெல்லாம்
மரித்துப் போய் விட்டனவோ..

நடந்து போனால்
நாசி துளைக்கும்
கவிச்சி யில்லை ..

மிதிவண்டி மிதிக்கையில்
வேகம் கொடுக்கும்
நீண்ட பட்டைச் சாலைகளு மில்லை..

சூரியனை எதிரொளிக்கும்
சுடுமணல் மட்டு மிங்கே..

வான் நோக்கினால்
வெண்மேக மில்லை..
ஈசான மூலையில்
கரு மேகமுமில்லை...

சிந்தையில் நினைவுக ளிருக்க..
பார்வையில் இரண்டு
பகல் கொண்ட வெளிச்சம் மட்டும்..
இரவை கூட
இரவல் வாங்க வேண்டுமோ..!